E’LA’ ə. 1) böyü(t)mə, yüksəl(t)mə; 2) şan-şöhrət art(ır)ma
E’LAM ə. 1) bildirmə, anla(t)ma; 2) məhkəmənin hökm və qərarı yazılmış vərəqə
E’LAMNAMƏ ə. və f. bildiriş vərəqəsi, xəbərdarlıq vərəqəsi
E’LAN ə. 1) meydana çıx(ar)ma, aşkar etmə; 2) yazılı şəkildə bildirmə
ə. 1) bilmə, bilgi; məlumat, xəbər; 2) nəzəriyyə. Elmi-ədəb ədəbiyyatşünaslıq; elmi-ədyan teologiya elmi; elmi-əxlaq etika; elmi-ərz geologiya; elmi-h
ə. və f. elmi, təhsili və maarifi sevən, elm tərəfdarı
ə. insanşünaslıq
ə. ritorika; bəlağət elmi
ELMÜL’ƏBDAN ə. fiziologiya
ELMÜL’ƏMRAZ ə. patologiya
ELMÜL’ƏRZ ə. geologiya
ə. dilçilik
ə. lüğətçilik, leksikoqrafiya
ə. mineralogiya
ə. dəqiq elmlər
E’MAL ə. 1) qayırma, düzəltmə, meydana gətirmə; 2) işlətmə
E’MALAT ə. «emal» c. 1) qayrılmış, hazırlanmış şeylər; 2) məmulat
E’MALATXANƏ ə. və f. kiçik sənaye və ya təmir müəssisəsi
E’MAR ə. abad etmə, abad
E’RAZ ə. böyüklərə demə, ərz etmə
ə. sevgi. Eşqi-sübhani ilahi eşq
ə. və f. qadın düşkünü, arvadbaz
ə. və f. öz eşqi haqqında uzun-uzadı danışma və ya yazma
ə. və f. çox sevən, qəlbən sevən
E’TAQ ə. azad etmə (qulu, əsiri)
E’TİBAR ə. 1) nəzərə alma, əhəmiyyət vermə; 2) hörmət, nüfuz; 3) etimad, inam
E’TİBARƏN ə. etibar edərək, inanaraq
E’TİBARNAMƏ ə. və f. zaminlik kağızı; vəkalətnamə
E’TİDAL ə. 1) mötədillik, mülayimlik; 2) bir bərabərdə, bir ölçüdə olma. E’tidali-məzac səhhət, sağlamlıq
E’TİKAF ə. tənha yaşama, guşənişin olma, yalqız həyat keçirmə
E’TİKAFXANƏ ə. və f. zahidlərin, rahiblərin, süfilərin idabətə çəkildikləri yer
E’TİQAD ə. 1) inanma, inam; 2) əqidə; 3) müəyyən bir dini qəbul etmə
E’TİLA’ ə. 1) yuxarı çıxma, yüksəlmə; 2) yüksək mərtəbələrə yetişmə, yüksək dərəcəyə nail olma
E’TİLA’PƏRVAZ ə. və f. ucalıqlara uçan, yüksəkliklərə qalxan
E’TİLA’PƏRVƏR ə. və f. mənsəbpərəst, vəzifəpərəst
E’TİMAD ə. 1) istinad, dayanma; 2) inam, inanma; 3) güvənmə, xatircəm olma
E’TİMADƏN ə. etimad göstərərək
E’TİMADNAMƏ ə. və f. 1) səfirin olduğu dövlətin başçısına təqdim etdiyi rəsmi sənəd; 2) vəkalətnamə, etibarnamə
E’TİNA’ ə. 1) artıq dərəcədə diqqət etmə, əhəmiyyət vermə; 2) səylə çalışma, qeyrət göstərmə
E’TİRAF ə. boynuna alma; hesaba alma
E’TİRAZ ə. bir fikrin və ya qərarın əleyhinə danışma; razı olmadığını bildirmə, müxalifətdə olma
E’TİSAF ə. məcbur etmə; təcavüz etmə
E’TİSAM ə. 1) özünü qoruma; özünü günahdan qoruma; 2) bir şeyə yapışıb ondan bərk tutma
E’TİYAD ə. adət etmə, vərdiş etmə, alışma
E’TİZAL ə. 1) bir tərəfə çəkilmə, bir bucağa qısılma; 2) işdən çıxma, istefa vermə
E’TİZAR ə. üzr istəmə
E’VİCAC ə. 1) əyri-üyrü olma; əyrilik; 2) m. düz iş görməmə, səhv etmə
ə. 1) nöqsan, təqsir; 2) bədnam etmə, pisləmə
ə. və f. eyib axtaran; hər şeydə, hər kəsdə nöqsan tapan
ə. və f. eyibləri göstərən, nöqsanları üzə çıxaran