E’TİMAD
ə. 1) istinad, dayanma; 2) inam, inanma; 3) güvənmə, xatircəm olma.
E’TİMAD
ə. 1) istinad, dayanma; 2) inam, inanma; 3) güvənmə, xatircəm olma.
is. [ər.] Etibar, inam, inanma. İqbalıma yoxdur etimadım; Müşkül görünür mənim muradım. Füzuli. Sən o deyilmidin, dedin: – Var bizim ittihadımız? Mən
Полностью »сущ. доверие. Qarşılıqlı etimad взаимное доверие, etimad qazanmaq заслужить доверие, etimadı doğrultmaq оправдать доверие, etimadını itirmək потерять
Полностью »i. confidence; trust; ~ göstərmək to entrust (d. to); bir kəsə ~ göstərmək to give* smb. one’s confidence; ~ qazanmaq to win* confidence; bir kəsin ~ı
Полностью »[ər.] сущ. ихтибар, ихтибарвал, инам, чӀалахъвал, агъун; // etimad etmək ихтибар авун, чӀалахъ хьун, агъун
Полностью »is. confience f, crédit m, créance f, foi f, crédulité f ; bir kəsə ~ göstərmək faire confience à qn, avoir confience en qn ; compter sur qn ; ~ qazan
Полностью »