ə. 1) təəssüf, əfsus; 2) heyif
ə. təəssüf ki, heyif ki
ə. təəssüf, əfsus, heyif
ə. 1) böyük bina, uca məbəd; bütxana; 2) canlıların bərk materialdan qayrılmış abidəsi; 3) boyuna salınan dua; 4) maket
ə. və f. heykəlqayıran sənətkar
ə. və f. heykəlqayırma sənəti; heykəltəraşlıq
ə. çaşıb qalmış, çaşmış
ə. donub qalma, təəccüb
ə. və f. heyrətləndirici, heyrətləndirən
ə. və f. bax heyrətəngiz
ə. və f. heyrət artıran, daha da təəccübləndirən
ə. və f. heyrətə salan, təəccübləndirən, təəccüblü
ə. və f. heyrətə salan, çaşdıran
ə. və f. heyrətlənmiş, mat qalmış
ə. 1) ləyaqət, nüfuz; 2) mənlik
ə. «hait» c. divarlar, hasarlar
HEYVAN1 ə. 1) faunaya məxsus canlı məxluq; 2) m. qaba, kobud. Heyvani-qeyri-natiq «danışa bilməyən canlı» heyvan
ə. heyvana mənsub, heyvandan olan
ə. 1) heyvanlıq; 2) m. qabalıq, kobudluq
ə. diri, canlı. Heyyi-baqi əbədi, diri; heyi-layənum həmişə oyaq; yatmayan; heyyi-layəmut həmişəyaşar; ölməz
ə. aybaşı (qadınlarda)
ə. 1) ishal (xəstəlik); 2) vəba (xəstəlik); 3) xəstəliyin qayıtması
HƏBA’ ə. 1) narın toz; 2) m. bihudə, əbəs
ə. bax hübab
ə. həb (dərman). Həbbi-səlam bax həbbüssəlatin
ə. 1) dən; ləpə (qoz, fındıq və s. ləpəsi); 2) dənli bitki(lər); 3) dirhəmin 1/40 hissəsi
ə. əhsən! afərin! nə yaxşı!
ə. «sultanların həbi» kinəotu
HƏBƏŞ(İ) ə. 1) Həbəşistanın əsas yerli əhalisindən olan; efiopiyalı; 2) m. qara, qaradərili (adam haqqında)
ə. sevgili; sevimli
ə. ey sevgili! ay sevgilim!
ə. 1) Allahın sevimlisi, Tanrının sevimlisi (İbrahim və Məhəmməd peyğəmbərlərə verilən ad)
ə. ip, kəndir
ə. 1) möhkəm, davamlı ip; 2) m. səmimi dostluq
ə. dustaq etmə; tutma
ə. və f. qazamat, həbsxana, məhbəs
ə. mübahisədə sükut etmə
ə. 1) qanalma əməliyyatı; 2) həmin əməliyyatı icra etmək üçün alət
ə. Məkkədə Kəbəni ziyarət etmə. Həcci-əkbər «ən böyük həcc» Kəbəni qurban bayramında ziyarət etmə
ə. qanalan, dəllək, cərrah
ə. daş. Həcəri-əsvəd bax həcərüləsvəd; həcəri-mübarək bax həcərüləsvəd; həcəriyəməni qırmızı və narıncı rəngli qiymətli daş, əqiq
ə. «qara daş» Kəbədəki müqəddəs daş
ə. qarın quruldaması; qurultu
ə. qarışıq cins; hibrid, mələz; 2) çox iti yeriyən dəvə; 3) birhürgüclü dəvə
ə. bax həcləgah
ə. və f. zifaf otağı, gərdək
ə. tutum, böyüklük
ə. həcmcə, tutumca
HƏCR1 ə. günorta istisi, bürkü. HƏCR2 ə. 1) yasaq, qadağan; 2) qəyyumluq; 3) vətəndaşlıq hüquqlarından məhrum etmə (olma)