f. özünü göstərən, özünü gözə soxan
f. 1) özünü sevən; eqoist; 2) bax xudpəsənd
f. özünü bəyənən, özündənrazı
f. və ə. öz rəyi ilə iş görən, özbaşına iş görən
f. başlı-başına, özbaşına, heç kəsə tabe olmayan
f. donuz
f. tiryəki çəkilmiş xaşxaş qabığından alınan yuxugətirici dərman
ə. bax xümar
f. qan. Xuni-cigər 1) ciyər qanı; 2) m. dərdqəm, qəm-qüssə; xuni-dil ürək qanı
XUNAB(Ə) f. 1) qanlı su, sulu qan; 2) qanlı göz yaşı
XUNALUD(Ə) f. qana bulaşmış, qana batmış; qanlı
f. qaniçən, qantökən
f. 1) qantökən; 2) m. çox ağlayan, çox göz yaşı tökən; 3) m. qaniçən, zalım
f. qanbahası
f. «qan damcılayan» m. bax xunəfşan
f. «qan səpən» qantökən
f. sərin
f. qansaçan, qansəpən // qanlı
f. «qan istəyən» m. intiqamçı
f. qaniçən, zalım, qəddar
f. 1) bax xunin; 2) m. qanlı; qatil
f. qana bulaşmış; qanlı
f. «xudavəndigar» sözünün qısaldılmış forması olub, keçmişdə Türkiyə sultanlarına verilən ad; m. sultan
f. 1) qana həris; qantökən, qaniçən; 2) m. zalım, qəddar
f. bax xurşid. Xuri-taban parlaq günəş
ə. 1) mövhumat; 2) zehniyyət; 3) əfsanə, nağıl, uydurma
f. bax xüram
f. bax xüraman
f. yemə, yeyinti
f. bax xürdədan
XURDƏSAL(Ə) f. kiçik, balaca
f. 1) ərzaq; 2) yemə, içmə
ə. mülayim iqlimli ölkələrdə bitən hündür ağac və onun əsasən quru şəkildə yeyilən şirin meyvəsi
f. bax xürsənd
f. Günəş, gün. Xurşidi-taban parlaq Günəş
f. günəş kimi parlaq, günəş kimi
XURŞİDLİQA’ f. və ə. günəş simalı, günəş üzlü; gözəl, göyçək
f. üzü günəşə bənzəyən; gözəl
f. və ə. üzü günəşə bənzəyən; gözəl, göyçək
XURŞİDTƏL’ƏT f. və ə. günəş üzlü; gözəl, göyçək
f. günəş kimi; gözəl
f. bax xüruş
f. 1) başaq, sünbül; 2) salxım
f. başaqçı, sünbülyığan
f. 1) xasiyyət, adət; 2) yaradılış, təbiət
ə. xəbislik, pislik, yaramazlıq
ə. çörək