ə. şagird, köməkçi; apostol
ə. İsa peyğəmbərin 12 şagirdi, köməkçisi; 12 apostol
HƏVAS(S) ə. «hassə» c. 1) hisslər, duyğular; 2) t. bax həvasülxamisə
ə. beşinci duyğu hissi
ə. beş duyğu hissi (görmə, eşitmə, iybilmə, dadbilmə, toxunma)
ə. «haşiyə» c. haşiyələr
ə. həvəs, şəhvət, ehtiras
HƏVAYİ1 ə. 1) havaya məxsus olan, göyə aid olan; 2) havayı, pulsuz; 3) yersiz, nahaq. HƏVAYİ2 ə. şəhvət düşkünü
ə. ehtiyaclar; şeylər
ə. 1) meyl, istək; 2) nəşə, zövq
ə. və f. bax həvəsnak
ə. və f. həvəsli, həvəskar
ə. yerkökü, kök
HƏYA’ ə. 1) utanma; 2) ar, abır
f. hay-küy, mərəkə
HƏYAT1 ə. 1) varlıq, dirilik; 2) ömür; 3) yaşayış, ömür. HƏYAT2 ə. həyət
ə. və f. həyat verən, can verən
ə. və f. həyat verən; canlandıran
ə. həyatla əlaqədar olan
ə. daxili təlaş
ə. ömür versin! yaşatsın!
ə. Allah sənə ömür versin!
ə. ilan
ə. diri ikən, diri olaraq
ə. əsli y. 1) qədim fəlsəfədə: ilk maddə; materiya, cisim; 2) xəyal, vahimə, xəyalat; 3) m. qeyri-adi, əcaib
HƏYYULA(Y)İ ə. qədim fəlsəfədə: ilk maddəyə, fəlsəfəyə, cismə aid olan
ə. ciddi olmayan söz
ə. məharət, ustalıq
HƏZAR1 f. min (1000). HƏZAR2 f. bülbül
f. «həzar» c. minlərlə, minlərcə
f. min atlı və ya piyadadan ibarət hərbi hissə
f. 1) əlindən hər iş gələn, hər işi bacaran; 2) ən zəruri şeyləri qoymaq üçün sandıq, qutu və s
ə. əruz bəhrlərindən biri
ə. bax hüzn
HƏZƏR1 ə. çəkinmə, ehtiyat etmə. HƏZƏR2 ə. 1) qəsəbə və ya kənddə yaşayan, qəsəbə və ya kənd əhalisi; 2) oturaqlıq; 3) səfər və ya döyüş olmayan vaxt,
ə. «həzrət» c. 1) iştirak edənlər; 2) həzrətlər, ağalar, cənablar (əsasən müraciət zamanı işlədilir)
ə. 1) qəsəbədə və ya kənddə yaşayanlara aid olan; 2) asayişə, istirahətə aid olan
ə. 1) sayıqlama; 2) mənasız, havayı, hədyan söz(lər)
ə. atma, silmə, pozma (yazı haqqında)
ə. sınıqlıq, məğlubiyyət
ə. hüznlü, kədərli, qəmli, qüssəli
ə. əsli süry. iyun ayı
ə. ətrafı divar olan qəbiristan
ə. 1) ən aşağı, alçaq yer; 2) Ay orbitinin yerə ən yaxın nöqtəsi
ə. zarafatla söylənən söz, lətifə, zarafat, hənək
ə. və f. 1) zarafatcıl, əyləndirən; 2) zarafatyana, məzəli, məzhəkəli
ə. və f. zarafatçı, lağçı
ə. «həzl» c. zarafat məzmunlu şeirlər, məzhəkəli şeirlər