MƏ’NUS(Ə) ə. 1) alışmış, isinişmiş; 2) adət, vərdiş
MƏ’NUSİYYƏT ə. alışma, isinişmə, adət etmə
ə. asılı, bir şeyin varlığından asılı olan
ə. məqsəd; niyyət olunan şey
ə. kişi toxumu; erkək heyvanın toxumu; sperma
MƏNZƏLƏ(T) ə. dərəcə, rütbə
ə. 1) görünən yer; 2) görünüş, surət; 3) aspekt
ə. 1) seyr olunan təbiət, təbiətin görünüşü; 2) belə yerləri təsvir edən şəkil; peyzaj, panorama; 3) perspektiv
ə. 1) düşərgə, durma yeri, dayanacaq yer; 2) iki dayanacaq yeri arasındakı məsafə; 3) oturacaq yer; məskən; 4) otaq, ev; 5) faza, mərhələ
MƏNZİLGAH, MƏNZİLGƏH ə. və f. mənzil yeri, yaşayış yeri; mənzil
MƏNZU’ ə. ayrılmış, qoparılmış
ə. 1) yanbayan düzülmüş, cərgə ilə qoyulmuş; 2) sıx bitmiş
ə. endirilmiş, düşürülmüş; göndərilmiş, nazil edilmiş
ə. 1) nizamla düzülmüş, müntəzəm; 2) şeirlə yazılmış (ədəbi əsər haqqında) // şeir
ə. 1) sıra, düzüm; 2) şeir, poema
MƏNZUR1 ə. nəzir deyilmiş, mübarək bir yerə veriləcəyi vəd olunmuş. MƏNZUR2 ə. 1) nəzərdə tutulmuş; 2) baxılan, nəzər salınan; 3) məqsəd, niyyət
MƏR’A ə. otlaq
MƏRABE’ ə. «mürəbbe’» c. 1) ədəbiyyatda: dördlüklər; 2) riyaziyyatda: kvadratlar
ə. «mərhəmət» c. mərhəmətlər
ə. «mərkəb» c. 1) minik heyvanları; 2) gəmilər
ə. «mərkəz» c. mərkəzlər
ə. öyrənmək həvəsi, maraq
ə. «mərqəd» c. 1) yatacaqlar; 2) m. qəbirlər, məzarlar
ə. 1) arzu, istək; 2) niyyət, məqsəd, qəsd
ə. və f. proqram
ə. öd kisəsi; öd
ə. acılıq, dilxorluq
ə. və f. əziyyət çəkən, əziyyətə qatlaşan
ə. «mərsiyə» c. mərsiyələr
ə. «mərsəd» c. 1) gözləmələr; 2) baxışlar
MƏRASİM1 ə. «rəsm» c. 1) rəsmi ayinlər; 2) t. qəbul edilmiş qayda, üsul // ənənə. MƏRASİM2 ə. fərman; dekret; manifest
ə. «mərtəbə» c. mərtəbələr, təbəqələr
ə. «mirat» c. güzgülər, aynalar
ə. 1) bağlı, bağlanmış; 2) bitişik, yapışıq; 3) yapışdırılmış, ilişdirilmiş; 4) tam mənasilə tabe olan; 5) aid, mənsub
ə. əlaqəli şəkildə
ə. 1) bitişiklik, bağlılıq; 2) aid olma, mənsub olma; 3) tabe olma, tabelik; 4) qoşma, əlavə
ə. əsli f. bax mərğ
ə. dənizdən çıxarılan tünd-qırmızı rəngli muncuqvarı qadın bəzəyi
ə. mərcan kimi, mərcan rəngində
MƏRCƏ’ ə. 1) qayıdılan yer; 2) müraciət olunan yer, adam; 3) idarə, müəssisə. Mərcəi-pənah pənah aparılan yer və ya adam
ə. 1) dönüş yeri, qayıdılacaq yer; 2) hər kəsin müraciət etdiyi yer və ya adam
MƏRCU ə. 1) ümid edilən; 2) yalvararaq istənilən, xahiş olunan. MƏRCU’ ə. müraciət edilmiş
f. 1) kişi; 2) adam, insan; 3) qəhrəman, igid; 4) əliaçıq, səxavətli. Mərdi-meydan «meydan adamı» m. igid, qəhrəman, cəsur; mərdi-mərdanə igidcəsinə,
f. 1) kişi kimi, mərdə layiq; 2) qəhrəmancasına, igidcəsinə
f. bax mərdi (2-ci mənada)
MƏRDƏK(Ə) f. 1) adamcığaz, cırtdan; 2) sadədil; 3) maymaq, fərsiz; 4) alçaq, əclaf
f. adamaldadan, hiyləgər