ə. 1) mərkəzə tabe olma; 2) mərkəzləşdirmə; 3) mərkəzçilik
ə. meşindən üst paltarı
ə. 1) bir nöqtəyə sancılmış; 2) dikəldilmiş
ə. 1) yatacaq; 2) m. qəbir, məzar. Mərqədi-şeşguşə altıbucaqlı bina
ə. 1) yazılmış, yazılı; 2) yuxarıda adı çəkilmiş, yuxarıda yazılmış
ə. top gülləsi
ə. 1) rəmz və işarələrlə ifadə olunmuş; 2) mistik məzmunlu yazı
ə. «mərmuz» c. rəmz və xüsusi işarələrlə ifadə olunmuş şeylər
ə. keçmə, ötüb-geçmə
ə. «mərrə(t)» c. dəfələr
MƏRRƏ(T) ə. dəfə
ə. Mars (planet)
ə. liman
ə. 1) rəsədxana; 2) nəzarət məntəqəsi, müşahidə yeri
ə. göndərilmiş, yollanmış
ə. 1) matəm şeiri; elegiya; 2) qəbir üzərində söylənən nitq; 3) nekroloq; 4) ölü üçün ağı deyib ağlama
ə. və f. mərsiyə oxuyan; mərsiyəçi
ə. 1) yazılmış, cızılmış; 2) rəsmlər və çiçəklərlə bəzədilmiş; rəsmli, bər-bəzəkli; 3) adət olmuş, ənənə halına keçmiş; 4) əmək haqqı, maaş
MƏRTƏ’ ə. otlaq
ə. 1) qat, təbəqə; 2) dəfə, kərə; 3) vəzifə; 4) miqdar, qədər; 5) hörmət, ləyaqət. Mərtəbei-eşq eşq mərtəbəsi
ə. yaş, nəm, islaq, rütubətli
MƏR’UB ə. dəhşətə gəlmiş // hürkmüş
MƏ’RUF ə. bax mə’rufə (1-ci və 2-ci mənalarda)
MƏ’RUFƏ ə. 1) bilinən, məlum olan, tanınan; 2) məşhur, hər kəsin tanıdığı; 3) fahişə
MƏ’RUZ ə. düçar olan, özünü qoruya bilməyən
MƏ’RUZAT ə. «mə’ruzə» c. t. özündən yüksək vəzifəli şəxsə təqdim edilən şifahi və ya yazılı məlumat
MƏ’RUZƏ ə. müəyyən məsələ haqqında qabaqcadan hazırlanmış nitq, çıxış
ə. 1) çaxmaqdaşı; 2) zəy
ə. rəvayət edilmiş. Mərvist ki rəvayət edirlər ki… deyirlər ki…
f. sərhəd
ə. razılıq
f. sərhədçi
ə. bataqlıq
f. bax mərzənguş
f. 1) pərpərəng; 2) dağ reyhanı // reyhan
MƏRZİ1 f. sərhədlə əlaqədar olan. MƏRZİ2 ə. birisinin razı olduğu iş
ə. ərzağı tədarük edilmiş, rizqi verilmiş
f. «sərhəd və ölkə» məmləkət, ölkə
MƏSA’ ə. axşam
ə. 1) toplanılan yer, toplanış yeri; 2) daimi yer (məs.: dilənçinin məscid yanında durub diləndiyi yer); 3) dərəcə; 4) … kimi, … sifətilə
ə. «misbah» c. çıraqlar
ə. «məscid» c. məscidlər
ə. «məsdər» c. 1) mənbələr, qaynaqlar; 2) əsaslar, istinad ediləcək şeylər; 3) qrammatikada: məsdərlər
MƏSAF(F) ə. «məsəff» c. t. 1) bax məsafgah; 2) döyüş, vuruş
MƏSAFƏ(T) ə. iki yer arasındakı ara; uzaqlıq
ə. və f. sıraya düzülən yerlər; əsgərlərin sıraya düzüldüyü döyüş meydanı