MƏ’CUC ə. bax Yə’cuc
MƏ’CUN ə. 1) pasta; 2) qəndlə meyvə şirəsindən hazırlanmış şirniyyat; 3) xəlitə, qarışıq; 4) xəmir; 5) m
MƏ’CUR ə. yaxşılıq və ya xidmətin əvəzini görən
ə. əsli f. 1) zərdüşti, atəşpərəst; 2) zərdüşt dini kahini, muğ
ə. atəşpərəst, zərdüşt dininə inanan
ə. atəşpərəstlik, zərdüşt dinində olma
ə. 1) cəzb olunmuş; 2) m. dəli, divanə; 3) m. ruhi xəstə; dəli
ə. ruhi xəstəlik, dəlilik
ə. 1) kəsilmiş, üzülmüş; 2) müəyyən, həll edilmiş
ə. uzanma, uzun sürmə
ə. bax midad
ə. bax mədayeh
ə. «mədxəl» c. 1) daxil olunacaq, gətiriləcək şeylər; 2) gəlirlər; 3) t. qazanc, gəlir
ə. bax mədayin
ə. 1) mərkəz; 2) orbit; 3) ox, mehvər; 4) çıxış nöqtəsi; 5) dairə, çevrə; 6) özül, təməl; 7) tropik; 8) obyekt, səbəb; 9) ev müxəlləfatı
ə. «mədrəsə» c. mədrəsələr
ə. «mədih(ə)» c. t. 1) təriflənmə, tərif etmə; 2) mədhiyyənin bir növü, tərifləmə şeiri
ə. «mədinə» c. şəhərlər
ə. 1) uzatma, uzanma; 2) yayma, döşəmə; 3) ərəb yazısında: [ə] saitinin uzunluğunu göstərmək üçün «əlif» hərfinin üzərinə qoyulan işarə; fars və əski
ə. 1) tərifləyən, mədh edən; 2) mədhiyyə yazan; mədhiyyəçi
MƏ’DƏBƏ ə. 1) qonaqlıq, ziyafət; 2) toy
ə. kömək, yardım
ə. və f. kömək istəyən, yardıma ehtiyacı olan
ə. və f. köməkçi, yardım edən
ə. və f. köməyə yetişən, dada çatan
MƏ’DƏLƏT ə. ədalət, isnaf
MƏ’DƏLƏTFƏR ə. və f. ədalətli
MƏ’DƏN ə. faydalı qazıntı çıxarılan yer
MƏDƏNİ ə. 1) şəhərli, qəsəbəli; 2) oturaq, köçəri olmayan; 3) mədəniyyətin yüksək səviyyəsində olan; mədəniyyətli; 4) təhsilli, oxumuş, elmli; 5) mədə
MƏ’DƏNİYYAT ə. «mə’dəni» c. mədəndə çıxarılmış şeylər
ə. 1) cəmiyyətin əldə etdiyi nailiyyətlərin məcmusu; 2) savadlılıq, elmlilik, bilikli olma
ə. 1) dəfn olunan yer; qəbir, məzar; 2) qəbiristan
MƏDFU’ ə. 1) dəf olunmuş; 2) ödənilmiş (pul haqqında)
ə. «mədfu» c. t. ödənilmiş məğləb
ə. dəfn edilmiş; basdırılmış
ə. öymə, tərifləmə
ə. bax mədhnamə (1-ci mənada)
ə. və f. tərifləyərək, tərif edə-edə
ə. və f. 1) bax mədih(ə) (2-ci mənada); 2) m. tərif
ə. 1) dəhşətə gəlmiş; qorxmuş; 2) məst, bihuş
ə. və f. 1) qorxmuş kimi; 2) məst kimi, bihuş kimi
ə. 1) giriş, girəcək; 2) başlanğıc; 3) qarışma, qarışıq
ə. işə münasibəti olma, dəxli olma, işlə əlaqədarlıq
ə. tüstü çıxan yer; baca
ə. qüsurlu, eyibli
ə. uzun, çox sürən, davamlı, sürəkli
MƏDİH(Ə) ə. 1) tərifə layiq iş və ya hərəkət, mədh olunmağa layiq sifət; 2) birinin haqqında şeirlə yazılan tərifnamə (klassik şeir formalarından biri
ə. və f. mədh edən, mədhnamə yazan; məddah
ə. şəhər; qəsəbə