MƏ’ŞUQ(Ə) ə. 1) sevgili; 2) aşna
MƏ’ŞUQƏBAZ ə. və f. qadın düşkünü; arvadbaz
MƏ’ŞUQİYYƏT ə. sevgili olma; sevmə
MƏŞ’UM ə. uğursuz, nəhs, bədbəxt
MƏŞ’UMİYYƏT ə. uğursuzluq, nəhslik, bədbəxtlik
ə. məsləhət yığıncağı
ə. və f. məşvərət olunan yer
ə. 1) piyada yeriş, hərəkət; 2) rəftar, hərəkət tərzi
MƏTA’ ə. 1) satılan mal; 2) kapital, sərmayə; 3) matah; 4) qiymətsiz, lazımsız şey. Mətai-cənnət cənnət malı; mətai-dərd (qəm) dərd (qəm) gətirən şey;
ə. sözünün assimilyasiya olunmuş variantı; 1) mal; 2) matah, lazımsız şey
ə. «mət’əbə» c. yorğunluqlar // zəhmətlər, məşəqqətlər
MƏTALE’ ə. «mətlə’» c. qəzəllərin ilk beytləri; mətlələr
ə. «mətləb» c. mətləblər
ə. dayanıqlıq, sabitlik, möhkəmlik // mətinlik
MƏTBU’1 ə. 1) fitri, təbii, anadangəlmə; 2) xoşa gələn, xoşagəlimli; 3) çap olunmuş; basılmış. MƏTBU’2 ə
ə. «mətbu’» c. 1) çap olunmuş əsərlər; 2) çap olunmuş qəzet, jurnal və s. toplusu
ə. 1) bişirilmiş (xörək haqqında); 2) qaynadılıb hazırlanmış (dərman haqqında)
ə. tabe olma; tabelik
MƏT’ƏBƏ ə. 1) yorğunluq, əzginlik; 2) çətinlik, ağırlıq
ə. yağış
ə. sönmüş, söndürülmüş
ə. üyüdülmüş, çəkilmiş (taxıl haqqında)
ə. 1) mətanətli, dayanıqlı, davamlı; 2) sözündən dönməyən, fikrini dəyişdirməyən; səbatlı
ə. minik və ya yük heyvanı
MƏTLƏ’ ə. 1) Günəşin və ya ulduzun doğması, çıxması; tülu; 2) Günəş və ya ulduzun doğduğu, çıxdığı yer; 3) qəzəlin ilk beyti
ə. 1) məqsəd, tələb, istək; 2) məsələ, mövzu
ə. nur mənbəyi, işıq qaynağı
ə. 1) tələb olunan, istənilən, arzu olunan; 2) alacaq, borcludan istəniləcək (pul haqqında)
MƏTMƏ’ ə. arzu olunan; meyil edilən
ə. 1) zirzəmi; 2) taxıl anbarı
ə. 1) kürək, dal, arxa; 2) tekst
ə. və f. əsəri tərtib edən; tekstoloq
ə. çalğıçı, sazanda
ə. 1) meşindən və s. hazırlanıb yəhərə asılan su qabı; 2) kimyada: kolba
ə. 1) atılan yer; 2) müzakirəyə qoyulan, müzakirə edilən (məsələ haqqında)
ə. uzaqlaşdırılmış, qovulmuş, rədd edilmiş
ə. 1) atılmış, tullanmış; 2) təyin edilmiş (vergi haqqında); 3) özülü atılmış, qurulmuş (bina haqqında); 4) riyaziyyatda: çıxılan (ədəd)
ə. bax mətrukə (1-ci və 2-ci mənalarda)
ə. «mətruk» c. ölən adamdan qalan şeylər
ə. 1) tərk edilmiş; 2) istifadə olunmayan; köhnəlmiş; 3) ərindən boşanmış dul qadın
ə. çəkinmə, ehtiyat etmə
ə. əsli f. «təraş» qırxılmış, təraş olunmuş (əsasən saqqal haqqında)
MƏ’TUF(Ə) ə. 1) əyilmiş, bir tərəfə doğru dönmüş; 2) ərəb qrammatikasında: bağlayıcı ilə birləşdirilmiş söz
MƏ’TUQ ə. bax mö’təq
MƏT’UN ə. taun xəstəliyinə tutulmuş
ə. bükülmüş, sarınmış, sarğılı
ə. bükülmə, sarınma
MƏ’VA ə. bax mə’vi. Mə’vayi-eşq eşq dünyası