RƏXŞA(N) f. parlaq, parıldayan, işıldayan, işıqlı
f. parlaq, parıldayan
f. 1) qoşqu ləvazimatı; 2) ev avadanlığı (döşənəcək, yataq və s.); 3) səfər ləvazimatı; 4) paltar, pal-paltar
f. yorğan-döşək; yataq
ə. başçı, sədr
RƏİSÜLVÜZƏRA’ ə. baş nazir; baş vəzir
ə. 1) sürü, naxır, ilxı; 2) bax rəiyyət
ə. 1) bir hökmdarın tabeliyində olan əhali; təbəə; 2) bir dövlətin vətəndaş(lar)ı
ə. və f. təbəələrini yaxşı idarə edən (hökmdar, padşah və s. haqqında)
ə. və f. bax rəiyyətpərvər
ə. və f. rəiyyətini sevən
ə. 1) pəltəklik, kəkələmə; 2) zəiflik, qüvvətsizlik; 3) nöqsan, çatışmazlıq
ə. 1) zəif, süst; 2) pəltək, kəkələyən; 3) nöqsan, qüsur
ə. və f. 1) pəltək danışan; kəkələyən; 2) boş-boş danışan; boşboğaz
ə. yerə sancma, uzun bir şeyi yerə basdırma
ə. 1) yarış, yarışma; 2) bazarda bir-biri ilə mübarizə; 3) qısqanma, qısqanclıq
ə. 1) boyun; 2) kölə, qul
ə. 1) sayların yazı ilə ifadəsi; 2) hesab elmi; hesab qaydası; 3) ədəd; 4) yazı; yazı yazma; 5) yaratma, düzəltmə; 6) imza, qol
ə. rəqəmlə ifadə olunan, rəqəmə aid olan
ə. və f. yazan, qeyd edən
ə. və f. 1) yazılmış, yazılı; 2) yuxarıda haqqında danışılmış
ə. və f. yazan, yazıçı
ə. 1) rəqabət aparan; 2) düşmən, yağı
ə. 1) nazik, incə, narın; 2) m. rəhmli; riqqətli, həssas
ə. incə qəlbli, rəhmli
ə. qulluq, köləlik
ə. 1) qədimdə: üzərində yazı yazılan zərif dəri // perqamen(t); 2) bağa, tısbağa
ə. 1) rəqs edən, oynayan; 2) divar saatlarında və bəzi başqa mexanizmlərdə hərəkəti tarazlaşdıran kəfgir
ə. rəqs edən qadın
ə. oynama, rəqs etmə
ə. rəqs edən
f. hürkmə, qorxub qaçma
ə. kül
ə. 1) külə aid olan; 2) külrəngi
f. hürkək; hürkərək
f. sürü
ə. göz xəstəliyi
ə. 1) son nəfəs; 2) az miqdar, bir az
ə. əruz vəzninin bəhrlərindən biri
ə. ərəb qəməri təqviminin doqquzuncu ayı; orucluq ayı
ə. hürkmüş, hürküb qaçmış
ə. çürük, çürümüş
ə. 1) qum; 2) fal
ə. qum üzərində xətlər çəkmək və ya başqa yollarla gələcəkdən xəbər verən adam; qumla fala baxan
ə. atma, tullama; atəş açma; atma
ə. 1) işarə; simvol; 2) işarə ilə anlatma, başa salma, ifadə etmə
ə. rəmzlə olan, rəmzə aid olan // simvolik
RƏ’NA ə. 1) gözəl; 2) incə, lətif; 3) qırmızı və ya sarı rəngli xoş iyli gül; buxurgülü
RƏ’NASƏMƏN ə. və f. gözəl yasəmən ağacı və ya gülü
f. 1) ağrı, dərd; 2) əziyyət, zülm; 3) zəhmət, əmək