KÖNLÜQIRIQ,
KÖNLÜSINIQ 1. прил. рикӀ ханвай, са затӀуникай инжиклу тир, бейкеф тир (мес. руш); 2. нареч. рикӀ хана, инжиклу яз, бейкеф яз, хъел аваз (мес. хъфин).
sif. və zərf Könlü bir şeydən sınmış, incimiş; incik, küskün, ürəyi sınmış. Könlüqırıq (könlüsınıq) qız
Полностью »