KƏLTƏN
сущ. нугъ. ири къамбук (кесек), кӀамбур, сант (накьвадин).
сущ. 1. диал. комок, ком земли 2. глыба (бесформенный большой ком плотной массы земли)
Полностью »(Basarkeçər, Qazax, Şəmkir, Tərtər) kəsək. – Kəltənnən iti vurdum (Qazax); – Kəltən daş kimiydi (Şəmkir)
Полностью »is. məh. İri kəsək. Dişli malalar iri kəltənləri əzib xırdalayır. – Əkbər kəltəni… Məşədi Hüseynin kəlləsinə çırpmaq istəyəndə Müslüm qoymadı
Полностью »