DİNSİZ – MÖMİN Dinsizin öhdəsindən imansız gələr (Ata. sözü); Mərhum Zeynəb xanım mömin, müsəlman bir Allah bəndəsi idi (Q.Qantəmir).
Полностью »...безжалостный, бессердечный; немилосердный 3. пед. безрелигиозный. Dinsiz tərbiyə безрелигиозное воспитание II в знач. сущ. неверующий; неверующая; бе
Полностью »...inanmayan; ateist. [Şeyx Sənan:] Dəlilik başqa bir fəzilətdir; Dinsiz olmaq da bir təriqətdir. H.Cavid. 2. məc. zar. Qəddar, mərhəmətsiz, insafsız ad
Полностью »прил. сущ. динсуз (1. гьич са диндални чӀалахъ тушир, дин гвачир (кас); атеист; 2. пер. зар. къансар, регьимсуз, мергьяметсуз, инсафсуз кас).
Полностью »I. i. atheist, irreligious person, nonbeliever II. s. 1. irreligious; godless; unbelieving; 2. d.d. merciless, brutal, cruel
Полностью »DİNSİZ (dinə inanmayan, həm isim, həm də sifət kimi) Satırsan xaçpərəstə; Satırsan müsəlmana; Dinsizə də satırsan; Girsə əgər dükana (M.Rahim); BABI (
Полностью »...зубов). Dişsiz qoca беззубый старик, dişsiz balina зоол. беззубый кит; dişsiz qalmaq обеззубеть, лишиться зубов, стать беззубым
Полностью »прил. разг. 1. немой (лишенный способности говорить) 2. безответный, безропотный (безмолвно терпящий упреки, требования) 3
Полностью »прил. 1. бездонный: 1. не имеющий дна, без донышка. Dibsiz vedrə бездонное ведро 2. перен. чрезвычайно глубокий, беспредельный. Dibsiz qaranlıq бездон
Полностью »(Meğri, Ucar) ağıldankəm; yüngülxasiyyət. – Dənsiz adam məclisdə yoldaşdarın utandırar (Ucar); – Tuğutda Anıxdan dənsiz adam yoxdu (Meğri) Dən suyu (
Полностью »sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahl
Полностью »...Səssiz, cansız. Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M.İbrahimov. Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M.Seyidzadə. 2. m
Полностью »sif. 1. Dibi olmayan. Dibsiz çəllək. – Dibsiz kisə – boş anbar. (Ata. sözü). 2. məc. Dibi çox uzaqda olan, dibi görünməyən, çox dərin. …Sel dibsiz bir
Полностью »туьрк, сущ.; -да, -да; -ар, -ри, ра дин гвачирди, диндиз аксиди. На ийизвай амалар динсуздани ийидач. Р. Антоним: динэгьли.
Полностью »прил. дин, иман гвачир, диндиз акси тир. # ~ гафар, ~ амалар, ~ инсанар. Астагъфируллагь! Субгьаналлагь! Калхуз хьана, гила динсуз мурдарар мискӀиндив
Полностью »I. s. 1. toothless; ~ adam a toothless man*; 2. zool. edentate; 3. məc. weak, fee ble; ~ adam 1) a toothless man*; 2) an impotent man*; ~ adam məc
Полностью »[ər.] прил. диндин; диндиз талукь; диндихъ галаз алакъалу тир (мес. адетар, махар).
Полностью »KİNSİZ – ƏDAVƏTLİ Güllü qarının xasiyyəti mülayim, ürəyi kinsizdir (T.Kazımov); Ondan özünü gözlə, ədavətli adamdır (“Ulduz”).
Полностью »прил., сущ. 1. мез авачир, лал; // пер. ван алачир, чан алачир; 2. пер. сиве мез авачир, язух, фагъир, ажуз, мили, рахан тийир (кас)
Полностью »прил. 1. кӀан квачир (мес. ведре); 2. пер. кӀан авачир, кӀан таквар, гзаф дерин; 3. пер. эхир авачир; и кьил, а кьил авачир, кӀан квачир (мес
Полностью »Ərəbcədir (əsli: zindiq), “dinsiz”, “Allahsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »n 1. dinsiz, ateist; dinə / Allaha inanmayan; 2. skeptik (hər şeydən şübhələnən adam)
Полностью »BƏDE’TİQAD f. və ə. 1) etiqadı dönük, heç şeyə inanmayan; 2) dinsiz, allahsız, kafir.
Полностью »1. babi, babı (babilik məzhəbinə mənsub adam); 2. məc. dinsiz, kafir (tənə ilə işlədilir).
Полностью »adj 1. bütpərəst; dinsiz, mürtəd; vəfasız; 2. allaha / dinə inanmayan, ateist; ~ pamphlet ateist kitabça
Полностью »1. mürtəd; allahsız, dinsiz, imansız, babi; dönük, xain; 2. məc. insafsız, rəhmsiz, mürüvvətsiz, zalım.
Полностью »...kobud, ədəbsiz, nəzakətsiz; зиндикь кас kobud adam; 2. zındıq, dinsiz, kafir (söyüş məqamında).
Полностью »sif. 1. Yolu olmayan. Yolsuz çöllər. 2. məc. dan. Dinsiz, məzhəbsiz (bəzən söyüş yerində işlənir).
Полностью »1. fasiq (ər.), günahkar, pis işlər görən, fisqü-fücur sahibi; dinsiz; 2. məlun, böhtançı, fitnəçi, araqarışdıran.
Полностью »...xain, mürtəd (adam) apostate2 adj xain, xəyanətkar; dönük; kafir, dinsiz, mürtəd; xain
Полностью »sif. 1. Dinsiz, imansız. 2. Söyüş, qarğış məqamında işlənir. Yassar qışqırdı: – Ay ərkansızın qızı, bəri qayıt, vurdum! Mir Cəlal.
Полностью »...olmayan, müsəlman olmayan; 2) heç bir dinə sitayiş etməyən, dinsiz; 3) m. itaətsiz, üsyankar; 4) m. qırışmal, cüvəllağı.
Полностью »sif. din. Dinsiz, imansız, günahkar. [Şirin:] Paho, paho! Nurcahan qarı, axirətsiz, nə tez xam yerə şikarə çıxmısan? N.Vəzirov.
Полностью »сущ. 1. безбожие, неверие, атеизм 2. перен. разг. жестокость, безжалостность, бессердечие, немилосердие
Полностью »I нареч. см. dinsizcəsinə II прил. перен. безбожный, бессовестный, безжалостный, жестокий, бессердечный, немилосердный
Полностью »is. Heç bir dinə inanmama, heç bir dinə mənsub olmama, dinləri rədd etmə; ateistlik. Dinsizlik ilə kəsb olunan bir mədəniyyət; Vəhşiyyətin ən qorxulu
Полностью »