KƏPƏKLƏNMƏK
гл. 1. хъуьр гьатун, кан гьатун, хъуьр гун (мес. кьили); 2. кепек хьиз буш хьун (мес. жумар).
f. 1. Kəpək əmələ gəlmək, qabıq vermək. Başı kəpəklənir. 2. Kəpək kimi boş olmaq. Heyvalar kəpəklənmişdir
Полностью »глаг. 1. образоваться перхоти на голове 2. становиться, стать рассыпчатым. Almalar kənəklənib яблоки стали рассыпчатыми
Полностью »