f.
1. Kəpək əmələ gəlmək, qabıq vermək. Başı kəpəklənir.
2. Kəpək kimi boş olmaq. Heyvalar kəpəklənmişdir.
гл. 1. хъуьр гьатун, кан гьатун, хъуьр гун (мес. кьили); 2. кепек хьиз буш хьун (мес. жумар).
Полностью »глаг. 1. образоваться перхоти на голове 2. становиться, стать рассыпчатым. Almalar kənəklənib яблоки стали рассыпчатыми
Полностью »