(-и, -е, -ер) 1. əl; гъилин къен əlin içi, əl ayası; гъилер чуьхуьн əllərini yumaq; гъилин bax гъилин; 2
гъил-гъиле аваз (гъил-гъиле кьуна) əl-ələ, bir-birinin əlindən tutaraq.
top. əl-ayaq; qol-qıç, ətraf üzvlər; * гъил-кӀвач атӀун a) əl-ayaq kəsilmək (yığılmaq), gediş-gəliş (hərəkət) kəsilmək, hamı evinə çəkilmək; b) gedib-
sif. əlçatan (1. hündür olmayan, alçaq; 2. yaxın, uzaq olmayan; гъилагакьдай чка əlçatan yer; 3. əldə edilə bilən, ələ düşə bilən, münasib)
əliaçıq, səxavətli, comərd.
əliaçıqlıq, səxavətlilik, comərdlik, səxavət.
ГЪИЛЕРА dəfə; и гъилера (и гъилда) bu səfər, bu dəfə; къведай гъилера (гъилда) gələn səfər (dəfə); маса гъилера başqa səfər (dəfə)
zərf əlində; гъилеваз тухун əlində aparmaq.
sif. əldəki, əldə olan, mövcud, nağd; * гъилевай вацра bu ay(da).
ГЪИЛИВ(ДИ) …əli ilə, …iştirakı ilə, …köməyi ilə, …vasitəsilə; масадан гъилив гъуьлягъ кьамир. Ata. sözü ilanı özgə əli ilə tutur
1. əliağır; güclü, qüvvətli; 2. məc. uğursuzluq gətirən; гъилзалан кас əliağır adam.
1. əlaltı, köməkçi; tərəfdar; 2. məc. yaltaq, qılığagirən.
1. əlltılıq, köməkçilik; tərəfdarlıq; 2. məc. yaltaqlıq.
(-из, -на, гъилик ая) f. 1. əldə etmək, ələ keçirmək, tapmaq; 2. tabe etmək, asılı etmək; 3. ixtiyarına keçirmək, sahib olmaq, mənimsəmək; 4
1. əl -i [-ı]; гъилин тупӀар əl barmaqları; гъилин кап əl ayası, əlin içi; 2. “гъил” söz. sif. əl; qol; гъилин регъвер əl dəyirmanı, kirkirə; гъилин с
əldəyirmanı (əllə işlədilən kiçik dəyirman).
əliboş; yoxsul, fəqir; гъиличӀи кас əliboş adam.
əliboşluq; yoxsulluq, fəqirlik.
zərf 1. əliboş; əlində heç bir şey olmadan; 2. məc. əliyalın, silahsız-yaraqsız.
əliyüngül; uğur gətirən (əliağır ziddi); гъилкьезил кас əliyüngül adam.
dan. bax гъил (гъил авун).
1. əlindən (səbəb bildirir); марфадин гъиляй кӀвалахиз жезвач yağış əlindən işləmək olmur; 2. zərf çıx
гъиляй-виляй вегьин a) baxmamaq, başlı-başına buraxmaq, fikir verməmək; b) gözdən salmaq, etina etməmək, unutmaq; c) hörmətdən salmaq, etibardan salma
гъиляй-гъилиз фин a) əldən-ələ gəzmək, çox əziz olmaq, çox dəyərli olmaq; b) əl-əl gəzmək, əldən-ələ keçmək (düşmək), bir-birinə ötürülmək
“гъваш” ziddi; gətirmə; bax гъун.