(-и, -а, -ар) 1. qarın, bətn; руфунин qarın -i [-ı]; руфунин тӀал qarın ağrısı; гишиндан руфун ацӀуда, вил ацӀудач
(-ри, -ра) c. iç, içalat; руфунрин içalatdan bişirilmiş; * руфунар авадарун bax рад (ратар авадарун)
1. qarınqulu, çoxyeyən, doymaz, qarın düşkünü; 2. yekəqarın, şişman, xaşalqarın (adam).
dan. qarınqululuq, qarınqulu adamın halı; yeyimcillik.
dan. 1. qarınağrısı, bəhanə, umacaq; 2. əzab, əziyyət.
(-уни, -уна, -вар) palaz, kilim; рух хурун palaz toxumaq.
(-йри, -йра) “хва”-nın cəmi; oğullar; bax хва.
(-ди, -да, -ар) rüsxət. izin, icazə; vaxt, möhlət; * рухсат гун a) rüsxət vermək, izin vermək, icazə vermək; b) vaxt vermək, möhlət vermək; c) etnoqr
(-ди, -да, -ар) 1. kim. zəy (bax цагъ); 2. рухулдин zəy -u [-ü].
(-уз, хана, -ух) f. doğmaq, balalamaq; bax хун² 1); * рухуз тун (гун) a) icb. doğdurmaq; b) məc. dan
(-ди, -да, -ар) iskənə (dülgər aləti).
(рчаз, рчана, ручуч) bax рушун.
(-а, -а, -ар) 1. qız; руш аял qız uşağı; 2. uşaq, övlad (qadın cinsindən olan); 3. cavan qız, həddi büluğa çatmış (yetişmiş, ərgən) qız; bakirə; хва в
1. dan. xonsa; 2. top. qızlar və oğlanlar (bir yerdə).
1. qızlıq; рушвиле кьабулун qızlığa götürmək; 2. bakirəlik, bəkarət, ismət.
bax ришвет.
(ршаз, ршана, рушуш) toxuc. ərişləmək, xananın əsas iplərini çəkmək.
(-ди, -да, -ер) 1. ruh; can; 2. məc. cürət, cəsarət; 3. руьгьдин ruhi, mənəvi; ругьдин азаб ruhi əzab; * руьгь аватун ürəyi düşmək, vahimələnmək, bərk
dial. palıd meşəsi, palıdlıq.
(-ди, -да, -ар) paya, dirək, dəstək.
(-веди, -веда, -вер) 1. kül; рухъведин kül -i [-ı]; 2. küllük, kül tökülən yer; * вилериз руьхъ вегьин (вилериз руьхъ кӀвахун) gözə kül üfürmək, aldat
(-ре, -ре, -ер) 1. zool. suilanı; koramal; руьцрен suilanı -i [-ı]; 2. dan. çəpər hörmək üçün istifadə edilən uzun və nazik çubuq haqqında
cığır.
bax рацӀам.
ixtiyar, səlahiyyət; sərəncam.
“ручун”-un murad forması; bax ручун.
“рушун”-un murad forması; bax рушун.
tex. ling, qol, manivela.
dial. bax руш.
gündoğan, günçıxan, şərq; məşriq (ər.).
qədəh, piyalə.
rəğbət, meyil, təvəccöh; рябет алай (рябет авай) rəğbətli; rəğbət hissi oyadan, xoşa gələn; yaxşı, abırlı
bax рагъдан.
zərf axşama kimi, axşamacan, axşamadək.
zərf axşam vaxtı, axşamüstü, axşamtərəfi.
zərf 1. axşam çağı, axşam üstü, axşam; 2. axşama doğru.
1. say bir; miqdarca tək; са ич bir alma; са гъили вандач. Ata. sözü tək əldən səs çıxmaz; 2. tək, vahid, yeganə, bircə, təkcə; 3
(акт.п., чкад.п.) dan. bax йис².
arası kəsilmədən, fasiləsiz, durmadan, dayanmadan.
bir-iki, bir iki(cə), bir neçə, az.
bəzi, bir para, ayrı-ayrı.
zərf bir-bir; tək-tək, birər-birər, birbəbir.
са-садаз чарар кхьин qarş. bir-birinə məktub yazmaq, məktublaşmaq; са-садаз куьмекун qarş. bir-birinə kömək etmək, köməkləşmək