MÜŞƏMBƏLƏMƏK
гл. мушанбагь ягъун, мушанбагь чӀугун (са затӀунин винел, ччиниз, мес. рикӀиниз).
f. Müşəmbə ilə örtmək, üzünə müşəmbə çəkmək. Qapını müşəmbələmək. – [Uşaq:] Ata, məni ki suya atırsan, bir müşəmbə götür, sandığın ağzını müşəmbələ ki
Полностью »глаг. обтягивать, обтянуть, обивать, обить клеёнкой. Qapını müşəmbələmək обить дверь клеёнкой
Полностью »Bax: müşəmmələmək. Müşənbələ, at dəryaya sandığım, Qoy aparsın görüm, sel mənə neylər?! (“Tahir və Zöhrə”)
Полностью »