MÜSTƏNTİQ
[ər.] сущ. силисчи, следователь.
is. [ər.] İlk məhkəmə istintaqı aparan vəzifəli şəxs; silistçi. Həmin gündən sonra Cavahir müstəntiqin tələbi üzrə həbs edildi
Полностью »I сущ. следователь (должностное лицо, производящее предварительное следствие). Baş müstəntiq старший следователь, prokurorluq müstəntiqi следователь п
Полностью »MÜSTƏNTİQ (hüq.) Günahları uğursuzdur; Qərarınız düzdü; Müstəntiqə vermək lazımdır işi (R.Rza); SİLİSTÇİ (köhn
Полностью »Öz səlahiyyətləri daxilində Cinayət-Prosessual Məcəlləsində nəzərdə tutulmuş qaydada cinayət işi üzrə ibtidai istintaqı aparan şəxs
Полностью »