məğmun
məğmun
sif. [ər.] 1. Aldanmış, zərər çəkmiş, uduzmuş, gözlədiyi şeydən əli çıxmış, məhrum olmuş. Böyük özünü aldanmış saydığı kimi, Məhərrəm də özünü məğmun
Полностью »прил. 1. устар. потерпевший, понёсший какой-л. урон, убытки, пострадавший от чего-л.; məğmun olmaq потерпеть неудачу 2
Полностью »s. 1. deceived; 2. deprived; ~ etmək 1) to deceive; 2) to deprive; ~ olmaq 1) to be* deceived; 2) to lose (d
Полностью »sif. anodin, -e ; inoffansi//f, -ve ; faible ; impuissant, -e ; ~ olmaq subir un échec, éprouver une déconvenue ; faire fiasco
Полностью »Ərəbcə məğbun (aldadılan, aldadılmış) sözünün təhrifidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »