MƏDƏDÇİ
сущ., прил. куьгьн. 1. медет тир, гъил кьадай. куьмекдай (кас); 2. са кардал масадаз гьакъидихъ куьмекзавай (кас); куьмекчи.
сущ. разг. I см. mədədkar 1 2. помощник, помощница (тот, кто помогает к ому-л. за плату)
Полностью »(Naxçıvan) köməkçi, köməyə gələn adam. – Adam gərək elə iş görə ki, dara düşəndə bir mədədçisi olsun
Полностью »sif. və is. köhn. 1. Əl tutan, kömək edən, mədəd olan. 2. Bir işdə başqasına muzdla kömək edən adam; köməkçi
Полностью »