MƏNKUHƏ

is.sif. [ ər. ] köhn. Nikahlı (kəbinli) arvad, qanuni arvad.
[Ağa Mərdan:] Hamı bilir ki, Zeynəb xanım Hacı Qafurun daimi mənkuhəsi deyil, onun dövlətindən irs hesabında hərgiz hissəsi yoxdur. M.F.Axundzadə.
[Mirzə Əhmədağa:] Sən, qızın mənim özümə mənkuhə olmasına riza ver. Ə.Haqverdiyev.

MƏNİMSƏNMƏK
MƏNQUL

Значение слова в других словарях