MƏQTƏ

[ər.] сущ. 1. шиирда пауза, шиир кӀелдамаз акъваздай чка; 2. лит. гъезелдин эхиримжи бейт.
MƏQSUD
MƏQTUL
OBASTAN VİKİ
Məqtə
Məqtə — klassik poeziyada qəzəlin və qəsidənin son beyti. Məqtənin səciyyəvi xüsusiyyəti burada müəllifin adının, yaxud təxəllüsünün verilməsidir: Qəzəl Qəsidə Beyt Mətlə Elçin. Seçilmiş əsərləri. 10 cilddə. IX cild. Bakı: ÇİNAR-ÇAP, 2005, 509 səh.

Значение слова в других словарях