MƏSRƏF

\[ər.\] сущ. 1. харж авур (хьайи) пул, серф авур (хьайи) затӀ, пул; харжи; yol məsrəfi рекьин харжи; məsrəf etmək (eləmək) харж авун, серф авун, кӀвалахарун; 2. хийир, серфе, файда; 3. серф (авунваз, хьанваз) хьунухь; məsrəf olmaq серф (харж) хьун; ** məsrəfdən çıxmaq (düşmək) ялтан хьун, виже тахтун, лахъу хьун (мес. балкӀан); къадакьрай акъатун, кукӀвар хьун (мес. кӀвачинкъапар).