MARAQSIZ

sif.
1. Marağı, həvəsi olmayan, maraq göstərməyən, həvəssiz, diqqətsiz. Maraqsız adam.
2. Maraq doğurmayan, zövq və həvəs oyandırmayan; sönük. Maraqsız kitab. Maraqsız (z.) danışmaq. Maraqsız tamaşa.

Синонимы

  • MARAQSIZ mənasız — əhəmiyyətsiz
  • MARAQSIZ görkəmsiz — kifir
  • MARAQSIZ laqeyd — etinasız

Антонимы

  • MARAQSIZ MARAQSIZ – MƏNALI Əsər maraqsızdır, oxumaq olmur (“Azərbaycan”); Bu gün hər şey gözəl, hər şey mənalıdır, – dedi (M
MARAQLILIQ
MARAQSIZLIQ

Значение слова в других словарях