MUŞTULUQÇU
сущ. тот, кто сообщает радостную весть
MUŞTULUQÇU Çalınan sözsüz nəğməni elə bil ilk bahar muştuluqçu novruzgülü bəstələmişdi (Ə.Kərim); MÜJDƏÇİ Çapar səadət müjdəçisi kimi qoşurdu (Çəmənzə
Полностью »is. Xeyir xəbər, muştuluq xəbəri gətirən adam; müjdəçi. Ay ötüb, il dolandı, bir gün evə muştuluqçu gəldi
Полностью »1. принесший добрую, радостную весть, вестник радости; 2. перен. буревестник;
Полностью »