MUŞTULUQÇU
сущ. тот, кто сообщает радостную весть
MUŞTULUQÇU Çalınan sözsüz nəğməni elə bil ilk bahar muştuluqçu novruzgülü bəstələmişdi (Ə.Kərim); MÜJDƏÇİ Çapar səadət müjdəçisi kimi qoşurdu (Çəmənzə
Tam oxu »is. Xeyir xəbər, muştuluq xəbəri gətirən adam; müjdəçi. Ay ötüb, il dolandı, bir gün evə muştuluqçu gəldi
Tam oxu »