MUŞTULUQÇU

is. Xeyir xəbər, muştuluq xəbəri gətirən adam; müjdəçi.
Ay ötüb, il dolandı, bir gün evə muştuluqçu gəldi. S.Rəhimov.
İydələr gül açanda Şahbikə bir oğlan doğdu, Qafar kişiyə muştuluqçu getdi. M.Arif.

Синонимы

  • MUŞTULUQÇU MUŞTULUQÇU Çalınan sözsüz nəğməni elə bil ilk bahar muştuluqçu novruzgülü bəstələmişdi (Ə.Kərim); MÜJDƏÇİ Çapar səadət müjdəçisi kimi qoşurdu (Çəmənzə
MUŞTULUQ
MUŞTULUQLAMA

Значение слова в других словарях

земли́ца соо́бщнический тестостеро́н втолкну́ться зимосто́йкость ко двору отре́зочек присоединя́ться приугото́вить родово́й усо́л зырян иго ультиматум boyar compart foam-spar gorgeous invoke patroon steel talus альтруизм представительство сода