müamilə
müamilə
[ər.] сущ. 1. куьгьн. рафтар, рафтарвал, гьерекат; müamilə etmək рафтар авун, рекье фин; 2. гун-къачун, савда, алвер, тижарат; 3
Полностью »сущ. 1. процент (плата, получаемая кредитором от должника за пользование ссудой). Müamilə ilə pul götürmək брать деньги под проценты 2
Полностью »is. [ər.] 1. köhn. Rəftar, münasibət, davranış. [Molla Güləndam] qonşuların müamiləsindən … məlumat istərdi
Полностью »