MÜNCƏR(R)
ə. 1) bir tərəfə çəkilən, sürüklənən; 2) axıra çatan, nəticələnən.
MÜNCƏR(R)
ə. 1) bir tərəfə çəkilən, sürüklənən; 2) axıra çatan, nəticələnən.
[ər.] сущ.: müncər olmaq куьтягь хьун, тамам хьун, эхирдив агакьун, са нетижа хьун, атана са чкадал кьван агакьун (мес
Полностью »устар. I сущ. избранник (человек, выделяющийся среди других своим талантом, способный совершить то, что недоступно другим) II прил
Полностью »is. [ər.] : müncər olmaq – bitmək, sona çatmaq, tamamlanmaq, nəticələnmək, bir yerə gəlib çatmaq. [Padşah:] Səidlə söhbətiniz nə yerə müncər oldu? Ə
Полностью »