MÜRƏTTİB
\[ər.\] сущ. куьгьн. наборщик (типографияда гьарфар цӀарцӀе туна кӀватӀдайди).
MÜRƏTTİB (mətb.) Qoca mürəttib kiçik bir işarəyə bənddi (M.Hüseyn); HƏRF YIĞAN/DÜZƏN [Balağa:] Atam naborşik, yəni hərf yığan, mürəttib idi (H
Полностью »I сущ. наборщик (рабочий типографии, производящий набор); наборщица. Mürəttib işləmək работать наборщиком II прил
Полностью »is. [ər.] köhn. Mətbəədə hərf düzən işçi; düzücü. Mətbəə mürəttibləri. – Qoca mürəttib kiçik bir işarəyə bənddi
Полностью »