ə. 1) başqa şəklə düşən, dəyişilən; 2) əsəbləşmiş // əsəbi.
ə. 1) başqa şəklə düşən, dəyişilən; 2) əsəbləşmiş // əsəbi.
устар., в сочет. mütəğəyyir olmaq измениться, перемениться в лице; расстраиваться, расстроиться. Halı mütəğəyyir oldu он расстроился, у него изменилос
Полностью »sif. və zərf [ər.] Dəyişmiş, başqalaşmış, əsil hal və surətini itirmiş, başqa hala (şəklə) düşmüş. Padşahın qızı (mütəğəyyir): – Söylə, söylə! Ə
Полностью »