MÜĞAYİR

sif. [ ər. ] Uyğun olmayan, düz gəlməyən, müvafiq olmayan; zidd, əks, müxalif.
[Rza bəy Məşədi İbada:] O cür şey məsləkimə müğayirdir. Ü.Hacıbəyov.
…Uşaqları özləri ilə bir otaqda yatırmaq tərbiyəyə müğayir bir hərəkət olardı. S.Hüseyn.

MÜFTİLİK
MÜĞƏNNİ

Значение слова в других словарях