MƏSUMANƏ

sif. [ ər. məsum və fars. …anə] Günahsız, heç bir günah və təqsiri olmayan; məsumcasına. Məsumanə baxış.
– Nə küskün bir nəzər, yarəb? Nə məsumanə bir surət! H.Cavid.

MƏSUM-MƏSUM
MƏSUMCASINA

Значение слова в других словарях