MƏTBƏƏÇİ

is.
1. Mətbəədə işləyən adam, mətbəə işçisi.
2. köhn. Mətbəə sahibi, mətbəəsi olan adam.
İndi [Qədirlə Nəsir] iki qardaş deyil, ağa ilə nökər, sahibkar ilə əmələ, mətbəəçi ilə mürəttib idilər. S.Hüseyn.

Синонимы

  • MƏTBƏƏÇİ MƏTBƏƏÇİ (mətbəə işçisi); ÇAPÇI, NƏŞRİYYATÇI, TİPOQRAF
MƏTBƏƏ
MƏTBƏƏÇİLİK

Значение слова в других словарях