NAHARSIZ
нареч. тӀуьн авачиз; тӀуьн (фу) тагана; гишила (мес. хуьн).
нареч. 1. не поев. Naharsız getdi он ушёл, не поев 2. без обеда. Naharsız qalmaq остаться без обеда, naharsız qoymaq оставить без обеда
Полностью »zərf Yeməksiz, ac. Naharsız saxlamaq. – [Qaraca qız:] …Anam sağ olanda məni də naharsız qoyardı. S.S
Полностью »