ə. 1) incə məna; incə məzmun; 2) lətifə.
[ər.] сущ. клас. чинеба мана, дерин мана (са гафунин, ибарадин).
сущ. устар. искусно завуалированное слово или выражение
nükte
is. [ər.] klas. Bir sözdən, ibarədən, ifadədən dolayısilə çıxarılan gizli, incə məna. Bu pünhan nüktəni bir vaqifi-əsrar olandan sor
nüktə