ODUNQIRAN
1. прил. кӀарасар хадай, кӀарасар атӀудай (мес. нажах); 2. кил. odunçu.
I сущ. 1. дровосек (тот, кто занимается рубкой леса на дрова) 2. дровокол, колун (тяжелый, с тупым клинообразным лезвием топор для колки дров) II прил
Полностью »1. sif. Odun qırmaq üçün işlədilən, odun doğramağa məxsus. Əhmədin arvadı Nisə götürüb odunqıran baltanı üz qoydu meşəyə
Полностью »