[yun.] 1. is. Bir yazının, şəklin və s.-nin əsli (surət qarşılığı). Portretin orijinalı. Kitabın orijinalı
Полностью »I сущ. оригинал, подлинник: 1. то, что послужило предметом воспроизведения, копирования и т.п. Portretin orijinalı оригинал портрета, kitabın orijinal
Полностью »I. i. original; (adam) d.d. eccentric person; ~da in the original II. s. (müxtəlif mənalarda) original; eccentric; authentic; genuine; ~ sənət genuine
Полностью »[yun.] 1. сущ. оригинал (гъилив, компьютердал ва мс. кхьенвай затӀунин, шикилдин, улубдин ва мс. куьнин асулди; асул шей, сифте шей, вич гуьгьуьнлай к
Полностью »sif. 1) original, -e (pl aux) ; originel, -le ; pas banal ; bu çox ~dır c’est très original, c’est peu banal ; ~ tərzdə d’une manière originale ; 2) a
Полностью »Latın sözüdür, “mənbə”, “mənşə” anlamlarını əks etdirir. Bizdə, bir şeyin əsli mənasında işlədilir. Antonimi surət sözüdür
Полностью »1. Mətnindən tərcümə həyata keçirilən mənbə. 2. Tərcümədə ilkin mətn. 3. Orijinal, həm də əsl deməkdir
Полностью »lat. originalist (originalis) – ən birinci, əvvəlinci, ilk, birinci, ilkin 1) dərc edilmək üçün təqdim olunan elanın və ya başqa materialın əsli; 2) ə
Полностью »