OVUQ
сущ. 1. хъалхъам, хъалхъам (тӀеквен, легъв) акъатнавай чка; 2. гъвелер (мес. шекердин, фан).
1 сущ. 1. выемка (углубление, впадина). Daş ovuğu каменная выемка, divardakı ovuq выемка в стене 2. дупло (пустота в стволе дерева, образовавшаяся на
Полностью »is. 1. Ovulmuş, oyulmuş yer; koğuş. Dələ ovuqda gizləndi. Divardakı ovuq. – Axdı göz yaşı tək soyuq damlalar; Sehirli daşların ovuqlarından
Полностью »