1. Ovulmuş, oyulmuş yer; koğuş. Dələ ovuqda gizləndi. Divardakı ovuq.
– Axdı göz yaşı tək soyuq damlalar; Sehirli daşların ovuqlarından.
2. Ovuntu. Yoldaşı cibindən bir az qənd ovuğu çıxardıb deyir. “M.N.lətif.”
1 сущ. 1. выемка (углубление, впадина). Daş ovuğu каменная выемка, divardakı ovuq выемка в стене 2. дупло (пустота в стволе дерева, образовавшаяся на
Полностью »сущ. 1. хъалхъам, хъалхъам (тӀеквен, легъв) акъатнавай чка; 2. гъвелер (мес. шекердин, фан).
Полностью »