partlatmaq
partlatmaq
гл. 1. хъиткьинарун, падун; хъиткьинарна чукӀурун (мес. раг, муьгъ); 2. пер. гуьлледив яна кьин; 3. пад хьуниз себеб хьун, падун (мес
Полностью »f. to blow* up (d.); (dinamitlə) to dynamite (d.); (qayanı və s.) to blast (d.); (partlayıcı maddəni) to set* off a charge
Полностью »глаг. 1. взрывать, взорвать: 1) производить взрыв чего-л., разрушать взрывом. Binanı partlatmaq взорвать здание, qayanı partlatmaq взорвать скалу, gəm
Полностью »f. 1. Partlayış nəticəsində dağıtmaq, parçalamaq. Dağı partlatmaq. – [Firəngiz:] Qabağı kəsən, mane olan sal qayaları necə də partladıb dərəyə endirir
Полностью »