PAXIL

sif. [ ər. bəxil] Başqasının üstünlüyünə, xoşbəxtliyinə, rifahına, müvəffəqiyyətinə, qabağa getməsinə dözməyən, bundan dilxor olan, bunu gözü götürməyən; dargöz. Paxıl adam.
– Bir adam paxıl olsa; Ömrü boyu dərd çəkər. (Bayatı).

// İs. mənasında. Paxılın biridir.
– Ürək sındırmadım, qəlb incitmədim; Paxıllar yüz yerdən çəkdi dağ mənə. B.Vahabzadə.

Синонимы

  • PAXIL dargöz
  • PAXIL həsəd
  • PAXIL PAXIL Qısır rəqiblərindən qurtarmasan başını; Paxıllar, külüng alıb parçalayar daşını (M.Rahim); DARGÖZ(LÜ) Bir qurd kimi salsın yuva qəlbi də paxıllı

Этимология

  • PAXIL Ərəbcə buxl kimidir, bizdə təhrif olunub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
PAXAR
PAXILLIQ

Значение слова в других словарях