Əlhəzər, yay qaşın, şux peykanından; Vurar, yıxar, ötmək olmaz yanından.
Əzrayılı qanlı tutmasın anam; Məni bir kirpiyi peykan öldürür.
сущ. 1. металлический наконечник стрелы; остриё копья 2. перен. поэт. ресницы красавицы
Полностью »[fars.] сущ. вичин асул мана “чӀемерукдин хьилен кӀуфал жедай кӀвенкӀ алай ракь” яз, тешпигьра “(гуьзелдин) кӀакӀамар” манада
Полностью »f. 1) oxun ucundakı sivri iti metal parçası; oxun deşici ucluğu; 2) oxatma təlimi; 3) m. kirpik. Peykani-hicr ayrılıq oxu
Полностью »Farscadır, “oxun ucluğu” deməkdir. Peykar “döyüş” anlamında işlədilir. Peyk (uçan) sözü ilə qohumdur
Полностью »əsl mənası oxun ucundakı sivri dəmir olub, klassik ədəbiyyatda «kirpik (gözəlin kirpiyi)» mənasında işlənmişdir
Полностью »