is. dilç. 1) polysémie f ; 2) polisémique adj
is. dilç. 1) polysémie f ; 2) polisémique adj
[yun. poly-çox və sema-işarə] лингв. полисемия (са гафунихъ са шумуд жуьре мана хьунухь; гафунин гзаф маналувал)
Полностью »сущ. лингв. полисемия (наличие у одного и того же слова нескольких лексических значений); многозначность
Полностью »[yun. poly – çox və sema – işarə] dilç. Bir sözdə bir neçə mənanın olması; sözün çoxmənalılığı
Полностью »