is. dan. İstədiyindən əl çəkməmə, tutduğunu buraxmama, təngə gətirmə; qarayaxa adamın xasiyyəti. Qarayaxalıq eləmək.
сущ. рах. ччин кӀевивал, гъил чӀугун тавун, алат тавун, кьурди ахъай тавун, туьтуьниз гъун, зегьле тухун, шерзумун; гьахтин касдин хесет
Полностью »QARAYAXALIQ – HƏYALILIQ Onun qarayaxalığı məni təngə gətirdi. Həyalılıq hissi onu boğurdu
Полностью »