QARSMAQ f. məh. bax qarsalamaq. Yerdən qalxan alov adamın üz-gözünü qarsır, ağızda dil quruyur, dodaq cadar-cadar olub partlayırdı. S.Rəhimov. Alov burula-burula ətrafı qarsır. Ə.Vəliyev.