QAYÇILAMAQ
гл. мукӀратӀдалди атӀун (мес. парча, таран хел ва мс.); винелай къахчун, ттун, кьун (мукӀратӀдалди чӀарар, хитресдалди йис); мукӀратӀ илигун, мукӀратӀдилай авун.
f. Qayçı ilə kəsmək, qayçı ilə üzdən götürmək; qayçı ilə budamaq. Uşağın saçlarını qayçılamaq. Bağban ağacın quru budaqlarını qayçıladı
Полностью »глаг. стричь, постричь, остричь ножницами. Saçı qayçılamaq стричь волосы, otu qayçılamaq стричь траву, kolları qayçılamaq стричь кусты
Полностью »f. 1. (saçı) to cut* (d.); 2. (kolu, ağacı) to clip (d.); (qoyununu) to shear (d.), to clip (d.)
Полностью »