sif. Öz vətəninin, xalqının, yaxın adamlarının qeyrətini çəkən, şərəf və namusunu qoruyan. Hər birimiz guya millətin ən qeyrətli hamisi, canıyananı do
Полностью »прил. 1. честный (не запятнанный чем-л. предосудительным, не опороченный чем-л.) 2. отстаивающий свою или чью-нибудь честь, достоинство 3
Полностью »прил. гъейрат авай, гъейратлу (вичин халкьдин, дигедин, мукьвабурун гъейрат чӀугвадай).
Полностью »QEYRƏTLİ Molla Nəcəfqulu özünü qeyrətli müsəlmanlardan hesab edirdi (N.Nərimanov); QEYRƏTMƏND (köhn.) Sənsən İranı eyləyən ehya; Yox sənin tək vücudi-
Полностью »QEYRƏTLİ – RƏZİL Ağa Əli tərəqqipərvər iranlıların ən qeyrətli, ən məsləkli cavanlarından idi (Çəmənzəminli); Haramzada!
Полностью »