QOPUQ
отрыв, откол
1. прил. алатай; хкатай; галатай; хайи; гватай; атӀай; 2. сущ. са затӀунин алатай, галатай, хкатай, гватай, атӀай, хайи чка
Полностью »I прил. отрывной, оторванный, сорванный II сущ. 1. отрыв 2. откол 3. срыв (резьбы)
Полностью »1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik. 2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri
Полностью »